Achtergrond benaming 17020

De internationaal toegepaste inspectienorm dient officieel te worden aangeduid als: ISO/IEC 17020:2012.

Aanduiding van de „inspectienorm“ met: EN ISO/IEC 17020:2012.

Doordat de Europese koepelorganisatie, te weten de CEN (Comité Européen de Normalisation, of in de Engelse benaming: European Committee for Standardization) http://www.cen.eu de inspectienorm zonder wijziging heeft overgenomen, kan er een EN voorgezet worden en zodoende mag de norm voortaan als volgt geciteerd worden: EN ISO/IEC 17020:2012

Aanduiding van de „inspectienorm“ met: NEN EN ISO/IEC 17020:2012 of NBN EN ISO/IEC 17020:2012

Doordat o.a. de Nederlandse, de Belgische en ook de Duitse norminstituten eveneens de inspectienorm zonder wijziging hebben overgenomen is in deze landen het citeren van de inspectienorm met landen normalisatie aanduiding aan de orde :

  • NEN EN ISO/IEC 17020:2012
  • NBN EN ISO/IEC 17020:2012
  • DIN EN ISO/IEC 17020:2012 etc.

De betekenis van “2012” in de aanduiding van de „inspectienorm“:

“2012” is het jaar waarin de thans geldige versie van de inspectienorm is gepubliceerd. De versie die ervoor gold, stamde uit 2004 en werd met

  • ISO/IEC 17020:2004
  • EN ISO/IEC 17020:2004
  • NEN EN ISO/IEC 17020:2004 of
  • NBN EN ISO/IEC 17020:2004 of
  • DIN EN ISO/IEC 17020:2004 etc. aangeduid.

De daarvoor geldige versie stamde uit 1998.

De betekenis van “17020” in de aanduiding van de „inspectienorm”:

Het getal “17020” duidt daarop dat de inspectie-norm tot de reeks van de 17000-normen van ISO behoort, die relevante eisen op het gebied van conformiteitsbeoordelingen vastlegt. Conformiteitsbeoordelingen worden niet alleen door inspectie-instellingen, maar bijvoorbeeld ook door accreditatie-instellingen, certificatie-instellingen en door beproevings- en kalibratielaboratoria uitgevoerd. Voorheen gaf de EN de 45000-serie uit, die over conformiteitsbeoordelingen ging.

ISO

ISOISO is de afkorting van de International Organization for Standardization, de Internationale Organisatie voor Standaardisatie; het is de internationale organisatie die normen ( ‘norm’ en ‘standaard’ zijn synoniemen) vaststelt. Het hoofdkantoor zetelt in Geneve (Zwitserland); 164 landen werken in de ISO via hun nationale standaardisatie organisaties samen. De afkorting ISO is overigens in alle landen gelijk. Dezelfde afkorting zorgt voor een eenduidige communicatie en is niet altijd vanzelfsprekend. Een afwijkende afkorting wordt bijvoorbeeld bij de NAVO gebruikt, die internationaal ook als NATO of OTAN wordt aangeduid.

De ISO werd na de 2e wereldoorlog in 1947 in Geneve opgericht; maar haar voorlopers de ISA (International Federation of the National Standardizing Associations) was al 1926 in New York en de UNSCC (United Nations Standards Coordinating Committee) was in 1944 in Londen opgericht.

In totaal heeft de ISO al meer dan 19.000 normen opgesteld.

De ISO gaat over alle sectoren BEHALVE: elektra en elektronica. Standaards op het gebied van elektra en elektronica worden door de IEC (zie verder op) opgesteld.

IEC

IECIEC is de afkorting van International Electrotechnical Commission. De IEC stelt standaards op het gebied van elektriek en elektronica op. De IEC werd nog voor de 1e wereldoorlog, in 1906 in Londen opgericht. En is dus 40 jaar eerder dan de ISO ontstaan. Het hoofdkantoor van de IEC zit eveneens in Geneve (Zwitserland). 70 landen zijn lid van de IEC.

NEN

NENDe afkorting NEN is de samenvoeging van de afkorting van het Nederlands Normalisatie-instituut (NNI), dat in 1916 is opgericht door de Nederlandse Maatschappij voor Nijverheid en Handel en het Koninklijk Instituut van Ingenieurs en de Stichting Koninklijk NEC (Nederlands Elektrotechnische Comité) , dat in 1911 is opgericht en zich over de normalisatie van de elektrotechniek en ICT buigt. De NEN mag als uitgever en enige gemachtigde verkoper van de ISO-normen in Nederland optreden.

NBN

NBNDe letters NBN duiden het Belgische Bureau voor Normalisatie aan, dat in België de taak van normontwikkeling en verkoop van normen heeft. Het NBN bestaat sinds 2003; tot die tijd bestond het bureau onder de naam BIN (Belgisch Instituut voor Normalisatie). Op elektrotechnisch gebied voert de BEC (Belgisch Elektrotechnisch Comité) de taken uit.

DIN

DINIn Duitsland is das Deutsche Institut für Normung e.V. de organisatie, die zich met normering en standaards bezighoudt. Het DIN werd 1917 – oorspronkelijk onder de naam Normenausschuss der deutschen Industrie (NADI) – opgericht. De normen worden in Duitsland niet door de DIN zelf, maar door de Beuth-Verlag uitgegeven en verkocht.

ILAC

ILACDe International Laboratory Accreditation Cooperation (ILAC) is een internationale vereniging met meer dan 70 leden, opgericht 1977. De RvA, de BELAC en de Dakks zijn lid van de Ilac. De activiteiten van de Ilac beperkten zich van origine op accreditaties in de laboratoria-wereld. Intussen zijn niet alleen laboratoria maar ook inspectie- en kalibratie-instellingen lid. De ILAC heeft een harmoniserende en coördinerende taak met betrekking tot de wederzijdse erkenning van accreditatieinstellingen. De Ilac is de instantie die bijvoorbeeld mag bepalen hoe lang de inspectie-instellingen er over mogen doen om volgens een nieuwe norm te gaan werken. In het geval van de ISO/IEC 17020:2012, was dit 3 jaar na het publiceren. Sinds maart 2015 moeten alle accreditaties op de nieuwe versie uit 2012 gebaseerd zijn.

ILAC regels zijn net zo belangrijk als de norm ISO/IEC 17020:2012!

De aanvullingen die ILAC op de norm ISO/IEC 17020:2012 heeft uitgegeven, zijn eveneens verplichtend voor inspectie-instellingen. Het document ILAC-P15:06/2014 ILAC P15:07/2016 heeft betrekking op de accreditatie van inspectie-instellingen en het document ILAC-G24:2007 bijvoorbeeld bevat richtlijnen met betrekking tot kalibratie-intervallen en meetinstrumenten.